vrijdag 8 februari 2013

Sjiek sportief.

Ik zag het afgelopen seizoen overal vestjes in allerlei kleuren in de winkels. Omdat ik mezelf al een hele tijd terug heb voorgenomen geen nieuwe kleding meer te kopen die niet ecologisch en/of fairtrade verantwoord is, besloot ik om het zelf te maken...
Omdat ik nog niet super lang naai, wou ik een niet te moeilijk jasje. Ik koos voor een jasje uit de burda van juni 2009 in joggingstof en zonder voering:


Ik bestelde donkergroene joggingstof en boordstof bij stoffen.net en ik ben tevreden over de kwaliteit en de kleur van de stof. Ik vond het vooral ook leuk dat op elke lap stof een etiket hing met de stofsamenstelling en wasvoorschriften. Wat ik minder vond was de levertermijn. Ik heb meer dan 2 weken moeten wachten tot ik mijn pakketje aankreeg en dat nadat ik een mailtje had gestuurd om te vragen wanneer ik de stof mocht verwachten. Nu ja, beter laat dan nooit zeker...
Nog een nadeel was dat de stof geen zelfkant had en ik dus niet op de zijkanten kon vertrouwen om de patronen recht te leggen. Ik heb een 'draad' gevolgd en met speltjes aangeduid om zo mijn stof in de stofrichting te kunnen plooien...

De kraag was, net zoals bij het pyjamavest in de naailes, 'a pain in the ass'! Bij het vestje is de bovenkraag en onderkraag appart op het beleg en het jasje gestikt,stiksels opengestreken en ik denk dat ik het dan op de naad moest stikken, maar dat durfde ik niet goed en verstond ik ook niet goed, dus heb ik de 2 naadjes aan elkaar gestikt dicht tegen het eerdere stiksel (zo verstond ik het ook eerst, daarna begon ik te twijfelen of het zo wel moest...)


Bij de mouwen heb ik al mijn moed bij elkaar geraapt en toch door de naad gestikt.  Ik had dit nog nooit eerder gedurfd omdathet me moeilijk leek en ik dacht dat je het stiksel zeker ging zien. Maar dit is langs de voorkant zeker goed gelukt (het stiksel laten verdwijnen in de naad dan toch)! Aan de achterkant is het niet volgens de regels van de kunst, daarvoor had ik het waarschijnlijk moeten vast spelden en beter moeten strijken. Mja, zoals ik al wel meer gezegd heb: de binnenkant zie je toch niet ;)


Ik heb de armen ingezet op dezelfde manier als bij de jasmine. De bovenkant voorzien van 2 rimpelstiksels (of hoe noem je zoiets?) En ook daarvan ben ik zeer content hoe het geworden is.

De knoopsgaten hebben weer voor problemen gezocht. Leve het 1 staps knoopsgat, maar dan moet het wel werken, grrrrw!! Na een 10-tal pogingen is het dan toch zo goed als gelukt, want m'n naaimachine ging wat verder weer naar achter voor het laatste stuk, waardoor er op een been een opening was. Maar dat het ik dan opgelost door een gelijkaardige zigzag te selecteren en op dezelfde grootte te zetten en dit been zo aan te vullen...

Op het originele ontwerp, zaten er ook 2 opgestikte zakjes. Ik vond dit op de foto in burda al raar staan en toen ik het vestje paste met de zakjes opgespeld, vond ik deze helemaal niet zo geslaagd. De bovenkant van de zakjes viel naar mijn oog veel te hoog, maar omdat het een kort vestje is, kon het ook niet lager, dus heb ik de zakjes gewoon weg gelaten.




Ik denk dat het 1 van m'n lievelingsvestjes wordt!! De joggingstof is zoooo zacht en 'k ben best wel een beetje fier dat het me gelukt is! (De paar involmaaktheden vergeet ik gewoon ;))

1 reacties: