vrijdag 23 maart 2012

(Inge)wikkel(de)shirt.

Ondanks we het super druk hebben met de tuin en in huis, vond ik het hoog tijd om nog eens achter het naaimachine te kruipen.
Eentje uit de burda van maart 2012.
Ik vond het er wel leuk uitzien en wist ook meteen met welk stofje ik aan de slag zou gaan.

Hier vond ik een manier om op een 'makkelijke' manier de zomen aan m'n patronen te krijgen, namelijk met de  naaimachine. 
Na 1 patroondeel volledig zo gedaan te hebben, heb ik de rest gecombineerd gedaan. Bij lange rechte lijnen en kortere scherpe bochten, vind ik het handiger om het gewoon met de hand uit te tekenen en uit te knippen. Bij licht gebogen delen, was het naaimachine wel handig. 't Grootste nadeel ervan is, het maakt veel lawaai! En op lange rechte stukken duurt het gewoon te lang naar mijn goesting...

Ik heb wel gemerkt, dat ik het al lang niet meer zo eng vind om mijn schaar in de stof te zetten. Niet twijfelen, gewoon knippen... ;)

Ik hoopte de wikkelshirt sneller in elkaar gezet te hebben dan gelukt is, maar dat was buiten mijn naaimachine gerekend. Het is een zeer fijne tricot en om 1 of andere reden heeft mijn stoftransport niet goed zijn werk gedaan en was mijn naaimachine de stof gewoon aan't "opeten", grwww. Geloof me vrij, 'k heb hard gevloekt! Eerst een poging gedaan om de stof er voorzichtig uit te trekken, wat niet lukte. Daarna uit al mijn frustratie het er gewoon hard uit getrokken, met 2 kotjes in de stof als gevolg. Héél frustrerend! Gelukkig was't in de hoek, dus 'k heb het opgelost, door de naad iets groter te nemen, zodat de kotjes in de naad zouden vallen. Het zou niet echt een probleem geven, omdat het onderaan was en dan de strikband gewoon een centimeter hoger zou komen. Daarna heb ik het nog een aantal keer voor gehad, gelukkig zonder meer kotjes als gevolg. Na de 3de keer dacht ik dat het misschien aan de naald kon liggen, maar toen ik mijn fijnste stretchnaald gebruikte, was't nog van dat. Daarna dacht ik misschien dat de draadspanningen niet goed waren afgesteld of de naaivoetdruk niet goed was. 't Is me een raadsel, 'k hoop dat ik er nog een antwoord op vind.
Bjorn z'n werkbroek was kapot, waardoor ik dat ook nog ff tussendoor gedaan, want'k was toch al aan't naaien...
Hierdoor heb ik er een paar avondjes langer aan gewerkt en meer gevloekt dan gehoopt.

De figuurnaden vond ik met dit stofje ook zeer moeilijk. Eigenlijk was het stofje gewoon moeilijk om te werken, zeker voor een beginnend naaister zoals ik. Het voordeel is, dat omdat het een zeer rekbaar stofje is, die foutjes en/of ongelijkheden wel verdoezeld worden. Maar toch! 'k Heb me toch alvast voorgenomen om volgend jaar gewoon op naailes te gaan, in de hoop dat ik daar wat trucjes leer om zulke zaken goed te doen.

En dan was ik aan de laatste loodjes begonnen met de dubbele naad en dan breekt die naald toch niet zeker!! Ook vind ik achteraf gezien de naad met dubbele naald ook niet zo geslaagd, ik had er beter een zigzagsteek ofzo gebruikt :( In ieder geval, 'k had er ff genoeg van + ik moest om een nieuwe naald gaan, dus dit projectje is eventjes opgeborgen tot ik in de winkel geraak...




zondag 18 maart 2012

De stoof.

Bjorn heeft vrijdag 3 weken geleden verlof genomen om de schouw af te breken. Jammer genoeg zijn er een paar marmeren stenen gebroken en kunnen we de schouw niet meer verkopen. Alé, zo jammer vind ik het niet, want't is wel een mooie zwarte steen en nu kunnen we deze zelf hergebruiken (in de tuin of in huis). Met het afbreken van de schouw hebben we bijna 2 kruiwagen vol roet en vuiligheid uit de schouw gehaald, er zat nog meer in, maar daar konden we verder niet aan. Maar't zag zwart genoeg, de poetsvrouw heeft hard mogen werken om alles weer proper te krijgen, nadat wij ook al 2x gepoetst hadden. De dag nadat de poetsvrouw geweest was en het huis terug proper was, stond ik op en rook de living raar, zurig. Ja ja, de rest van vuilighei, waar we niet aan konden, was ook naar beneden gekomen. De vloer rond de schouw zag weer mooi zwart, grrrw. MAAR, bij het proper maken voelde ik het trekken. Joepie, de schouw trekt, dus de schouw zou niet te vuil meer zien voor de schoorsteenveger!

Diezelfde vrijdag als Bjorn de schouw afgebroken heeft, zijn we ook tegels gaan kiezen. Ik had iets in gedachte, maar't is iets helemaal anders geworden, maar'k ben zeer tevreden (en dan maar wachten tot ze geleverd werden). Ook zijn we bij de lokale houthandel gaan kijken of ze er eiken balken hadden die eventueel als schouwmantel zouden kunnen dienen, gevonden en goed bevonden, deze zijn we dan een week later gaan halen. In de tussentijd heeft Bjorn de muur gecementeerd (alé, ingesmeerd met B12).

Bjorn hadook meteen een afspraak gemaakt met de schoorsteenveger en iemand die gaten boort. Die zouden 10 dagen later komen, dus zo kon de B12 goed uitharden. Zo hadden we ook nog een weekendje tijd om verder te doen in de tuin.

Er werd een gat geboord en de schoorsteen werd geveegd. De schoorsteenveger zei ons dat onze schouw heel goed trok en dat we in't oog moesten houden of ze niet te hard trok, want dan konden we er best een regelaar opzetten.

De zaterdag daarop heeft Bjorn getegeld, terwijl ik verder bezig was in de tuin, tegen het einde aan heb ik hem nog geholpen met het slijpen van de tegels. 's Maandags kwam ik thuis en was Bjorn bijna klaar met de tegels in te wassen en dat terwijl hij aan't koken was. Ja, ja, mijn ventje kan 2 dingen tegelijk!

Daarna de schouw op zolder nog gecontroleerd en de schouwen die geen dienst doen, dicht gemaakt, zodat er geen valse trek kan ontstaan.

En toen... Hadden we een stoof.



 Onze Gust vindt het boeiend, onze Luka trekt er zich niks van aan en ligt rustig te slapen, onze Wilber vindt het maar niks en loopt te mauwen... Maar zo kennen we ze wel :)

De eiken balk die boven de tegels moet komen, ligt thuis, maar ik moet hem nog helemaal schuren, dus dat gaat nog wel ff duren...

woensdag 7 maart 2012

Gust en de kromme poot.

Zoals jullie hier kunnen lezen, had Gust zijn poot gebroken.

Na 1 maand moesten we op controle en is er nogmaals een foto genomen van zijn poot. Niet zo goed nieuws: Er zat een knik in... We moesten naar de specialist bellen die hem had geopereerd, maar die kon ons geruststellen, het was waarschijnlijk in de eerste dagen na de operatie gebeurd, want op de foto's leek er toch al terug botweefsel rond te groeien. Normaal zou onze Gust er geen last van hebben en zouden we het zo kunnen laten. 't Is niet ideaal, maar blijkbaar zou de natuur zo geweldig zijn, dat die poot binnen een paar jaar toch weer rechter zou komen. In het ergste geval zou de pin en/of het plaatje er later nog uitgenomen moeten worden, maar dat was enkel als het zou komen los zitten of indien onze Gust daar last van heeft.


Omdat we het zo zielig vonden om hem gans de dag in zijn bench te laten, lieten we hem er af en toe uit. Ik liep er dan zo'n beetje achter om zeker te zijn dat hij niet springde, maar Bjorn lette niet zo goed op, dus af en toe lukte het hem wel om ergens op te springen. Maar ergens af springen heeft hij nooit gedaan en dat was hetgeen we moesten vermijden volgens de dierenarts.
Het eerste wat hij gedaan had, toen hij uit de bench kwam na zijn operatie, was zich eens goed uitrekken en z'n nagels in de mat zetten, maar blijkbaar komt er dan toch heel wat kracht op die poot, dus hoogst waarschijnlijk heeft zijn kromme poot daar mee te maken...

Omdat we dat krabben en springen de maand erop toch moesten vermijden, mocht de arme schat nu niet meer uit zijn bench. Hij vond dat niet zo fijn, daarom hebben we geprobeerd hem bij ons te zetten in zijn eigenste kleine kattenbench en dat werkte goed. De kattenbench mee in de zetel en zo zat hij dan heel de avond te spinnen, lekker dicht bij ons.
In zijn grote bench kroop hij wel telkens tegen de tralies omhoog om dan naar beneden te springen. Dat kon ik toch niet aanzien, 'k had echt schrik dat hij z'n poot weer zou forceren en hij terug onder het mes zou moeten. Dus hebben we een doek in de bench gespannen, nu ja, hij klimt eigenlijk nog steeds tegen de tralies, maar kan zo niet meer springen, hij laat zich dan in't doek vallen en ligt daar dan maar een beetje in. Hij had toen dus zijn eigenste duplex!

Na 2 maanden benchrust zijn we dan op een 2de controle gegaan, alles leek goed aan elkaar gegroeid, dus onze Gust mag eindelijk uit de bench. Nu hebben we weer 2 katers die kattekwaad kunnen uithalen, waarvan eentje met een kromme poot, waardoor hij een beetje mankt, maar last heeft hij er niet van.


Onze tuin: de afbraak (deel 3)

En toen stond container nummer 2 er dus.


Een paar weekends met de drilboor alle beton eruit gepikeurd. Ook de buurman is een voormiddag komen helpen, dit omdat hij bij het zetten van zijn omheinig, de oude palen van de omheining van zijn andere buur bij ons in de tuin had gegooid (met toestemming!) Hier hadden we achteraf gezien wel een beetje spijt van, want de helft van de container werd bijna gevuld met deze palen en betonplaten, zodat we al onze betonrommel, weer niet kwijt kregen.

Het beton van het pad in de serre zag blauw, 't was kadée en Bjorn heeft hard z'n best moeten doen om hem eruit te krijgen.

Ik heb geen foto van de volle container of van tijdens het werken, de zaterdag dat we de container vol kregen, hebben we van 9u tot half 5 gewerkt en toen waren we stikop, waardoor ik geen fut meer had om een foto te trekken. Tijdens het werken, heb ik daar de tijd gewoon niet voor genomen, omdat ik liever door wou werken. De maandag toen ik thuis kwam van't werk was de container alweer verdwenen.

 Ik heb ondertussen ook alle boordjes uit gegraven (of toch degen waar geen andere rommel oplag), 't stomme is dat we deze niet meer in de container kregen, maar deze gaan we dan wel ergens in de tuin hergebruiken.

Uiteindelijk ziet de tuin er nog steeds niet opgeruimder uit, in tegendeel. Ik hoop dat Bjorn z'n pa snel al het slechte hout en het oud ijzer komt ophalen... Het enige mooie in de tuin voor de moment, zijn de krokusjes.