maandag 30 januari 2012

kleine hondjes worden groot.

Geheel onverwacht was het vorige woensdag examen van de puppyklas. In mijn agenda stond dat het zondag was, dus ik dacht woensdag nog ne keer te kunnen oefenen. Niet dat het nodig was, want onze Luka kon alle oefeningen sinds 2 maanden perfect. Normaal had hij vorige maand al examen mogen doen, want dat mag vanaf 5 maanden, maar toen was er geen examen omdat het nieuwjaar was. Behoorlijk stom voor ons, want wij verveelden ons al als de pest in de puppyklas. Bij ons in de hondenschool oefenen de pups bijna een heel uur lang, met af en toe eens ff spelen met het baasje aan de lijn. Dit terwijl ze zeggen dat je thuis maximaal 10 minuten met je pup mag oefenen. Hier deden ze 10 minuten per oefening! Ik wou hem niet overoefenen, dus na 3tot5 x de oefening gedaan te hebben, hield ik het wel voor bekeken en dan maar wachten. Ik kreeg het dan op m'n systeem omdat het zo lang duurt en onze Luka ook... Met als gevolg dat hij vervelend begon te doen en dan komen de trainers mij zeggen/tonen hoe ik dat moet oplossen. Maar meestal stopt hij dan bijna onmiddellijk, tot na de volgende oefening, pfft. En't ergste is, ze zeggen altijd iets anders.

Woensdag was het dus examen, ik schoot meteen vol zenuwen "Oh nee, stel dat hij z'n kuren krijgt en ik hem niet kalm krijg voor de oefeningen". En jawel, al snel was hij in z'n lits aan't bijten, over de grond aan't rollen, in mijn broek aan't bijten,... kortom vervelend aan't doen. Iets wat hij enkel op de hondenschool op die manier doet en omdat ik niet van de meest zelfverzekerde personen ben, heb ik het altijd heel moeilijk om hem dan te corrigeren en terug rustig te krijgen. Omdat hij het enkel ginder doet (en de trainers altijd "komen helpen"), kan ik er hier thuis ook niet op oefenen. 't Stomme is dat ik weet dat het komt omdat ik me thuis op m'n gemak voel en dan geen probleem heb om hem in de hand te houden, enkel als er anderen mee kijken lukt het niet, omdat ik dan begin te twijfelen in mezelf of me opzenuw.  Dus wat had ik dan verwacht?! Hij voelde m'n zenuwen natuurlijk aan...
MAAR ik wist dat hij z'n oefeningen perfect kan, zelfs zonder de hulpmiddeltjes die in de puppyklas nog mogen en als we die oefeningen doen, heb ik wel genoeg zelfvertrouwen, waardoor onze Luka bijna nooit faalt. We waren bij elke oefening als laatste aan de beurt en ik zag bij elke oefening wel een aantal andere begeleiders met hun hondjes sukkelen en dacht dan "we zullen ze eens laten zien hoe het moet". En zoals ik had gehoopt, deed hij al zijn oefeningen perfect!

  • *zit* was helemaal geen probleem 
  • *let op* ook niet, en dat terwijl de hond langs ons terwijl heel vervelend aan't doen was
  • *af* (of lig) deed hij ook perfect, al kreeg ik de opmerking dat ik niet met gebaren mocht werken, ik wil namelijk dat hij ook gebarentaal verstaat, indien ik hij ver weg is of indien we op een rumoerige plaats of juist een heel stille plaats zijn, kan ik dan toch commando's geven. Maar hij deed de oefening evenzeer zonder gebaar en zonder het snoepje voor de neus dat nog mocht gebruikt worden in de puppyklas
  • *volg* was blijkbaar voor de meeste een moeilijke oefening, wij waren de enige die deze perfect hebben uitgevoerd, ik denk dat de rest geluk had dat we laatst moesten, haha...
  • Als laatste het oproepen, hier hebben we nooit een probleem gehad, dus nu ook niet :)
Alle pups die examen deden waren er uiteindelijke door. Ze zijn heel soepel geweest naar mijn mening. Ik ben wel bevooroordeeld, maar'k vind dat onze Luka het het beste heeft gedaan, wij zijn voor zover ik gezien heb de enige die geen van de oefeningen 2 x hebben moeten doen en zonder problemen alle punten hebben behaald. Ik ben dan ook super fier op Luka!!

Nu woensdag mogen we dan dus eindelijk naar de voorbereidende A. 'k Heb daarvan de oefeningen gezien die ze daar moeten kunnen en het grootste deel van die oefeningen kan hij ook al. 'k Weet alleen niet of er ook hier een leeftijd op staat om examen te doen om naar de A klas te gaan... En hij kan natuurlijk ook serieuze puberkuren krijgen. Maar'k kijk er naar uit om met hem aan de slag te gaan met de toch nog nieuwe oefeningen en ik hoop ten zeerste dat deze klas iets vlotter gaat en minder saaie wacht momenten heeft... Of dat ik genoeg zelfvertrouwen heb en me niet opzenuw, zodat onze Luka "zijn kuren" niet krijgt :) 



vrijdag 20 januari 2012

eerste optie adoptie

1 van mijn voornemens was om dit jaar terug wat acties mee te doen met Bite Back, dat is er in heel 2011 niet 1x van gekomen en dat vind ik schandalig! Toen ze mij vroegen of ik mee wou helpen met de actie eerste optie adoptie, heb ik na het checken van m'n agenda ook meteen ingestemd.




Zaterdag, 21 januari, zal 'eerste optie adoptie' voor de eerste keer een stand hebben staan op de grote markt in Genk. We gaan daar een bewustwordingsactie doen en flyeren. Ik zal er samen met 2 bite-back-collega's en nog een paar mensen van het asiel van Genk staan. We gaan er mensen die een hond of kat in hun leven willen, proberen te overhalen om eerst adoptie te overwegen.



Waarom vind ik deze actie belangrijk?


Ik snap wel dat mensen een voorkeur voor een bepaald ras hebben. Meestal omdat ze er zo leuk, mooi, stoer, schattig,... utizien, maar ook om bepaalde karaktertrekken eigen aan het ras. Ik snap ook nog wel dat mensen liever een  pup/kitten in huis willen halen, want dan zorg je zelf  voor de opvoeding. 


Waarom adopteren? Wel, op die manier geef je een dier dat er al is en dat door ongelukkige omstandigheden in het asiel is terecht gekomen een beter leven. De mensen in het asiel kennen deze dieren en weten dus hoe ze zijn en wat hun karakter is, waardoor je samen met hen op zoek kan gaan naar het ideale huisdier. Zij kunnen je bij staan met raad en daad en je een hoop tips mee geven. Dit is sowieso een voordeel ten opzichte van een pup, daarvan weet je moeilijk op't voorhand wat zijn karakter gaat zijn. Ook hebben de meeste honden al wel 1 of andere opvoeding gehad, wat het makkelijker maakt om met hen aan de slag te gaan. Ik ben er trouwens van overtuigd dat je een iets oudere hond ook nog kan "vormen", zodat hij helemaal in je roedel past. Ook in't asiel vind je nog pups, die niet uit het nest verkocht zijn.
Nog een voordeel is dat een asieldier vooraf volledig is onderzocht door een dierenarts, al zijn nodige inentingen heeft gehad en ge-chipt is. Katten worden ook (vanaf 4 maanden) gecastreerd/gesteriliseerd. En inderdaad in een asiel moet je ook betalen voor een huisdier, maar dit is zonder winstoogmerk, deze bijdrage is nodig om het asiel draaiende te houden.





Indien je adoptie dan toch echt niks vindt of je vindt in het asiel geen huisdier dat de perfecte match voor je gezin is en je kan niet wachten op dat perfecte huisdier, zorg er dan op z'n minst voor dat je huisdier niet bij een broodfokker of grootwinkel haalt!! Meer info hieromtrent: broodfok.be
Om eerlijk te zijn, ik vind dat elke kweker geld verdient op kap van zijn huisdier en er is dan idd nog wel een héél groot verschil in de omstandigheden, maar het blijft een levend wezen verkopen. Trouwens een kweker (ook die maar eens af en toe een nestje heeft) die heel zijn nest niet verkocht krijgt binnen een bepaalde periode, verkoopt deze "rest" dikwijls ook gewoon aan een dierenwinkel of dierenhandelaar, zodat hij er toch nog geld uit kan slaan. Er zullen er waarschijnlijk ook zijn die deze "rest" dan naar't asiel brengen, dit is nog de beste optie veronderstel ik, mits je dan zeker bent dat deze huisdieren niet doorverkocht worden aan proefdiercentrums...
Ik, als anti-speciesist, vind dat ongeveer hetzelfde als mensenhandel. In dat opzicht is een dierenasiel een weeshuis, waaruit je een dier kan adopteren...




Mijn gezinnetje komt niet uit het asiel, maar ze zijn wel geadopteerd.
Gust en Wilber zijn de zoontjes van de kat van mijn tante... Poesie (de mama van Gust en Wilber) was per ongeluk zwanger geraakt => een nestje van 3 kittens waren het gevolg. Niño is bij mijn nicht gaan wonen en wij hebben Gust en Wilber in huis gehaald. Er worden zo veel ongewenste nestjes geboren dat het moeilijk is om iemand te vinden die zo nog een katje wil. Ze smijten er u als het ware de kop mee in, met als gevolg dat er ook veel kittens in het asiel belanden. Ondertussen is Poesie wel gesteriliseerd.
Onze Luka hebben we via via van een koppel in scheiding geadopteerd. Hij was toen 3 maanden, ze hadden hem zelf nog maar een maand, maar door de veranderde gezinssituatie was het niet meer mogelijk om voor Luka te zorgen.

dinsdag 17 januari 2012

Eva dress - deel 1

Via een andere blog ('k weet niet meer dewelke :s) kwam ik op volgende site terecht. Deze site heeft regelmatig wedstrijden waarbij je volgens een bepaald thema kleding mag ontwerpen, waarop dan gestemd kan worden. Van het winnende ontwerp wordt dan een patroon gemaakt en dit kan je dan vervolgens GRATIS op hun site downloaden! Hoe geweldig is dat! Ik hou deze site in ieder geval in de gaten...
Ik besliste vrijwel meteen dat ik dit kleedje wou maken:


Heel ijverig heb ik het patroon afgeprint, heel m'n papiervoorraad ging erdoor. Vervolgens heb ik heel m'n plakbandvoorraad erdoor gejaagd met het aan elkaar plakken... 'k Ben hier 2 avondjes aan bezig geweest. De kat hielp dan ook niet door steeds pal op het blad te gaan zitten dat ik wou plakken...

Na alles geplakt en uitgeknipt te hebben, kwam ik tot de conclusie dat het stofje dat ik voor dit kleedje wou gebruiken, niet groot genoeg was en dat ik ook geen ander stofje meer liggen had dat groot genoeg was en nog kon dienen voor dit kleedje, dus dit projectje wordt weer ff opgeborgen tot ik nog eens stofjes kan gaan shoppen... En dan kan ik meteen beginnen met stof knippen, hoera!

Noot aan mezelf: misschien volgende keer toch overwegen om zo'n groot patroon te laten afdrukken bij de drukker, dat gaat enorm tijd uitsparen en misschien is't ook economischer, zeker het bekijken waard!


woensdag 11 januari 2012

uitnodiging Pinterest

Indien je dit leest en op Pinterest zit: Zou je me een uitnodiging willen sturen?
Ik heb op de site een "Request an invite" gedaan, maar dan kom je op een wachtlijst en blijkbaar is die wachtlijst behoorlijk lang (als je al een invite krijgt) en ik kan niet wachten om te beginnen met "pinnen". Reageer ff op dit bericht en dan stuur ik je mijn e-mail-adres door.


Ik zal u eeuwig dankbaar zijn!! ;)

dinsdag 10 januari 2012

Gewonnen patroon give-away Kreatita

Dit Burda patroon heb ik gewonnen met de give-away van kreatita. Waarvoor ik nog eens een dikke merci wil zeggen. Het zat vorige week donderdag of vrijdag al in de bus, maar 't was er nog niet van gekomen erover te bloggen, doordat onze Luka een dikke darmontsteking had en onze Gust zijn pootje gebroken. En alsof dat nog niet genoeg was, zijn we hoogst waarschijnlijk ook het slachtoffer geworden van een Mazoutdief. Kan bijna niet anders want dezelfde hoeveelheid waarmee we vorig jaar het hele jaar mee gedaan hebben, is er nu op 2 maandjes door. Er zit zeker geen lek in de ton en 't is niet zo extreem koud geweest (in tegendeel), dus dat we nu ineens veel meer hebben gestookt is ook uitgesloten, dus de enige zinnige conclusie is gestolen... Maar snel een slot voorzien op onze put!! Dat gezegd zijnde...


In mijn hoofd ben ik al druk bezig met fantaseren over een gepast stofje, knoopjes, ritsen en lintjes. Maar omdat ik het patroon een paar maatjes ga moeten verkleinen, gaat het een projectje zijn dat op de lange baan geschoven wordt. Omdat ik nog maar een beginnend naaister ben, wil ik eerst wat meer voeling met patronen en dergelijke krijgen, zodat het verkleinen van het patroon hopelijk iets eenvoudiger wordt??!
'k Heb het alvast op m'n to do-lijstje gezet!!

donderdag 5 januari 2012

Luka en de dikke darmontsteking



't Is ne kadee onze Luka. Hij mocht kerstmis gaan vieren samen met Ronin, de border collie die bij m'n ouders woont. Al is onze Ronin redelijk dominant ten opzichte van Luka, ze schieten best goed op. Zo goed zelfs dat Ronin Luka heel zijn kom heeft laten leegeten. De kom zat vol, want Ronin had nog geen honger gehad en't was dan ook nog eens ander eten dan onze Luka bij ons krijgt. Luka had thuis zijn brokjes ook al opgegeten. Gevolg: we namen Luka naar huis met een opgezwollen buik, hij kon wel ontploffen! 'k Heb hem dan maar een dagje laten vasten, maar't kwaad was geschied, hij had diarree. 



Omdat onze dierenarts op verlof was, hebben we een beetje afgewacht. 'k Heb het internet wel afgezocht naar remedies, zo heb ik hem heel de week wat minder eten gegeven en af en toe wat rijst in zijn kong.

In de tussentijd hebben we hem wel weer een paar keer op de mesthoop betrapt, waar hij onze etensresten opeet, waardoor het kan zijn dat hij ook bedorven groentjes heeft opgesmikkeld. Ondertussen hebben we wel een draad gespannen, zodat hij hier niet meer bij kan, de deugniet!
En als we vergeten de kattenbak omhoog te zetten, zit hij soms stiekem ook daarin met z'n neus.

Hij had diarree, maar was tegelijk ook precies geconstipeerd.

Omdat hij nog even speels was en nog altijd een even grote eetlust had, hebben we gewoon gewacht tot onze dierenarts terug aan het werk was. Het leek ondertussen wel wat te beteren, maar omdat ik vermoede dat het een dikke darmontsteking was en het toch nog niet was zoals het moest zijn, is Bjorn van zo snel de dierenarts open was gegaan. Het verdikt was zoals ik gedacht had, een dikke darm ontsteking...

Hij moet nu pilletjes en een dieet volgen. Deze brokjes zijn kleiner als zijn gewone brokken en hij schrokt ze binnen, waarna hij weer een paar boeren moet laten. Wat mij niet het volle vertrouwen in die brokjes geeft. Mja, 't is ook zone gulzigaard, als hij drinkt moet ik hem regelmatig zeggen dat hij rustig moet doen, anders staat hij een second later zich weer te verslikken, grrr. 'k Ga er toch eens iets op moeten vinden...

Normaal moet alles binnen een dikke week weer in orde zijn... En na 1 dagje was zijn stoelgang weer tip top in orde :D En we merkte ook dat hij de week ervoor toch net iets minder energie had...

Gust en de gebroken poot.


'k Hoor Bjorn nog roepen 'de katten zitten buiten' toen ik woensdag thuis kwam van het werk. Onze katten gaan maar af en toe buiten (1à2 x per dag) en dan maar een half uurtje ofzo; 'k Hoorde meteen 1tje miauwen aan de deur, 't was onze Gust en onze Wilber kwam ook onmiddellijk uit de garage piepen, dus heb ik ze maar binnen gelaten. 't Was me toen nog niet opgevallen, maar toen we aan tafel zaten, zagen we ineens dat onze Gust z'n linker pootje niet gebruikte. Bjorn zei meteen 'die is gebroken' en belde de dierenarts op, gelukkig konden we die avond nog gaan. De dierenarts heeft meteen foto's genomen en je moest geen dierenarts zijn om te zien dat zijn poot was gebroken. Alle 2 de beentjes van zijn linker pootje waren bovenaan volledig gebroken. Volgens de dierenarts kon het niet anders dan een accident geweest zijn. Heeft onze Gust kennis gemaakt met de Breugelweg en was dit geen aangename kennismaking?? 't Zou ook nog kunnen dat hij raar gevallen is van de omheining van de buurman...
'k Kan jullie wel zeggen dat ik super opgelucht ben dat het 'maar' een gebroken pootje is en dat hij onmiddellijk terug naar de deur gemankt is (we vermoeden langs de buurvrouw, bij ons zou hij over de poort moeten springen, al zou hij dat ook nog wel kunnen). 't Is snel gebeurd, ze zijn maar een half uurtje buiten geweest...





















Die avond koos hij een nogal vreemde plaats uit om te gaan liggen, normaal komt hij bij ons in de zetel zitten, maar koos het kussen van onze Luka uit. Luka en Gust zijn dikke maatjes, dus nadat onze Luka er raar van opkeek (vooral ook omdat onze Gust echt in't midden van dat kussen lag), ging hij voorzichtig (maar wel op een lompe manier) langs onze Gust liggen en zo hebben ze heel de avond op Luka zijn kussen gelegen. (Jammer genoeg heb ik hier geen foto van genomen, maar'k wou die 2 niet lastig vallen met een vervelende flits)
Omdat we zeker wouden zijn dat hij zich niet forceerde, heeft hij een nachtje doorgebracht in de badkamer op Luka zijn kussen, terwijl Luka en Wilber in hun kamer lagen, wat wil zeggen dat ze 1 deur van elkaar gescheiden waren, dus ze konden elkaar nog horen. Want't was de eerste keer dat onze Gust en onze Wilber de nacht niet samen ingingen. 't Was een waaierige nacht met veel enge geluiden buiten, dus'k heb niet goed geslapen, mijn "moederoren" stonden gespitst, ik moest maar eens ge-miauw horen....

Voor mij was het donderdag weer werkedag, terwijl onze Gust naar de doorverwezen dierenarts moest om zijn pootje weer aan elkaar te laten zetten. Bjorn heeft hem naar ginder gedaan en alsof hij wist dat zijn pootje gemaakt moest worden, was Gust al flink zelf in z'n bench gekropen. Omdat de breuk redelijk hoog en dus op een ongewone plaats zat, zou de operatie wat duurder worden dan verwacht, maar dat hebben we ervoor over. 't Ging waarschijnnlijk een pin en een plaatje worden, maar de dierenarts verzekerde ons dat het helemaal goed zou komen.

Ook al wist ik dat hij in goede handen was, 't was met een bang hartje afwachten tot half 5, dan zit m'n werkdag erop en kon ik onze Gust gaan halen... Tussen 5 en 7 uur mochten we hem gaan halen en om stipt 5u zat ik in de wachtzaal... De operatie was goed verlopen. Het ene been was schuin gebroken en het andere been recht. Volgens de dierenarts was deze breuk door een val veroorzaakt. Een auto-ongeval was bijna uit te sluiten, omdat hij voor de rest geen kneuzingen/blauwe plekken had. Door de snelheid van de val zou het been dat schuin gebroken was, het andere been mee gebroken hebben. De dierenarts had deze breuk nog niet eerder gezien, het is dus een zeer zeldzame breuk. Omdat onze Gust een kleine kat is en zijn botjes dus ook, kon hij geen echt plaatje gebruiken. Het ene been is vast gezet met een pin, het andere met iets vergelijkbaars met een plaatje, maar dan minder stevig (zou ook gebruikt worden voor kaakreconstructies bij mensen). Omdat het minder sterk is dan een plaatje is het dus zeer belangrijk dat er geen druk op komt, zodat er torsie of een verschuiving kan plaatsvinden en dit tot alles terug goed aan elkaar gegroeid is. Dit wil dan weer zeggen dat onze Gust minstens 2 à 3 weken niet mag springen (dan moeten we terug foto's laten pakken), hij moet dus uit veiligheid in een bench. Best wel zielig, maar't is voor zijn eigen goed.
Toen we thuis kwamen zag hij er al redelijk helder uit. Onze Luka heeft zonder morren zijn bench uitgeleend aan onze Gust en slaapt zelf nu voorlopig in de iets kleinere bench van Ronin (de hond die bij m'n ouders woont en er 2 heeft). Bijna onmiddellijk gebruikte hij zijn gebroken poot terug, om te krabben, te drinken, zijn kattenbak om te woelen,... We laten hem een paar keer per dag wel ff uit zijn bench, zodat hij wat kan rondlopen. 'k Denk wel dat hij het vervelend vindt dat we hem constant achterna lopen, zodat hij nergens op kan springen.Ook om rond te lopen gebruikt hij zijn linker poot al, al loopt hij vanzelfsprekend nog wel wat mank...
Na 2 dagen ben ik gestopt met pijnstiller te geven, want al zijn voedsel kwam er terug uit en ik vermoede dat dit hiermee te maken heeft. En al gauw kon hij alles terug binnen houden. En hij lijkt er ook geen pijn aan te hebben.



Zou Gust zijn lesje geleerd hebben? Voorlopig blijven ze in ieder geval binnen, 't is toch slecht weer!