Onze tuin: "de afbraak" (deel 1)

Toen we in ons huis kwamen wonen, nu iets meer dan een jaar geleden was onze tuin niet helemaal geweldig. Eigenlijk een typische tuin voor een woning die in '60 gebouwd is: coniferen als afsluiting en een hoop koterijen... Met als extra een kapelletje in de ene hoek en een heuveltje waar de "funderingsplaat" van een vroeger molentje (inclusief de wieken) nog lag in de andere hoek. De tuin was in 2 gesplitst met vooraan de "siertuin" (al was er naar onze mening niet veel sier aan, dus lees gewoon gras met de 2 voorgenoemde extra's) en achteraan de groentetuin (die toen al was ingezaaid met gras omdat hij te groot was voor de vorige eigenaar). Op het achterste stuk prijkte een grote serre, die ik geweldig vond!

Onze nieuwe buurman had besloten om zijn tuin helemaal te omheinen. En omdat er heel wat op de scheiding stond, wat we na verloop van tijd toch wel weg wouden (coniferen + koterijen), hebben we dan op 2 weken tijd alles proberen te slopen... En... dat is gelukt, met een puinhoop in de tuin als gevolg.

En zoals meestal komen zo'n dingen niet alleen, waardoor de puinhoop en de rest van de afbraakwerken nog zijn blijven liggen... Hopelijk gaat het niet te snel sneeuwen en krijgen we het in het kerstverlof nog opgeruimd...

Waarom, ooh, waarom hebben we de serre ook gesloopt?? 

Ik weet het, 't heeft mezelf ook veel hartzeer gedaan, MAAR ze stond op de scheiding, waardoor ik die kant niet kon onderhouden EN ze was gewoon te groot voor ons tweetjes om te onderhouden (alhoewel ik daar wel wat op had gevonden) EN ze was gewoon versleten => zowel het hout als het ijzeren frame was rot. Ik was eerst van plan geweest om ze te recycleren en er een kleinere van te maken, maar dat was onbegonnen werk. Dus heb ik maar besloten ze helemaal te slopen en na verloop van tijd ga ik proberen een kleiner exemplaar, 2de hands, op de kop te tikken...

'k Had al een tuinontwerp gemaakt met het idee van de gerecycleerde serre.Omdat er ondertussen geen serre meer te recycleren is en ondertussen Luka bij ons woont, die ook een plekje in de tuin verdient, ga'k het ontwerp weer helemaal herzien... Later meer hierover...